[LFY] Lies.. Intro

Lies
Pair xx X xx


บทนำ

“มึงเคยอ่านฟิคชั่น หรือพวกนิยาย พวกนั้นไหมจียง...”
“ไม่อ่ะ..”
“ความรักมันก็งี้อ่ะ ใครๆ เขาก็พูดกันว่า อกหักดีกว่ารักไม่เป็นนะเว้ย”
“หึ.. อย่ามาปลอบกันดีกว่าว่ะ แดซอง”
“เอิก...ใครปลอบ กูก็พูดไปตามที่รู้ไงเล่า ทุกครั้งที่ล้มอ่ะนะ มันก็ย่อมเป็นการเริ่มต้นที่ดีเสมอแหละ เชื่อกูๆ”
“เจ้าบทเจ้ากลอนจริงๆ นะมึงอ่ะ พอเหอะ เมามากละ”
“ใครเมา มึงนั่นแหละจียง น่ะ ยกเอายกเอา เดี๋ยวคืนนี้ก็หมดตูดหรอก”
“หึ กูไม่สนว่ะ”
“เห้อ เพื่อนกู โดนผู้หญิงทิ้งทีไร งี่เง่าทุกที กินเข้าไปเหอะ กูไปเข้าห้องน้ำดีกว่า.....เอิก ระวังนะมึง นิยายหลายๆ เรื่องอ่ะ มันชอบเริ่มต้นขึ้นตอนที่นางเอกเมา ไม่ก็พระเอกเมา เจอะกันโดยบังเอิญ เดินชนกัน ยิ่งอยู่ในผับแบบนี้พระเอกเยอะนะว้อย”
“โอ้ยพอเหอะว่ะ แดซอง เลอะเทอะขึ้นทุกที นางเอกไรวะ อย่างกูอ่ะพระเอกเว้ย!”
“ฮ่าๆๆๆ กูไปเข้าห้องน้ำจริงๆ ละ กูออกมา กลับเลยนะ”
“เออ!”

คนอย่างควอนจียง จะแคร์ทำไม ก็แค่ถูกผู้หญิงทิ้ง! คนอย่างควอนจียงเนี่ยนะ! ถูกผู้หญิงทิ้ง หึ...บ้าน่า

ร่างบางนั่งคิดเงียบๆ อยู่คนเดียวท่ามกลางความวุ่นวายของผับแห่งหนึ่งใจกลางกรุงโซล นิ้วชี้เรียวยาวเขี่ยร็อคไอซ์ในแก้วเหล้าที่เพิ่งสั่งมาใหม่ อย่างเหม่อลอย สายตาก้มลงมองน้ำเมาในแก้ว แล้วกระตุกยิ้มที่มุมปาก

“ไอ้บ้าเอ้ยย”

สบทออกมาคนเดียว ก่อนจะซดน้ำตรงหน้าเข้าปากจนหมดแก้ว
มือบางยกขึ้นเสยผมสีดำสนิทของตัวเอง แล้วเท้าคาง มองขึ้นเพดานอย่างระเหี่ยใจ

ไม่นานเท่าไหร่ที่เวลาเดินผ่านไป ชายร่างสูงในเสื้อสูทสีชมพูสด ผู้ชายแปลกหน้าที่จียงไม่เคยรู้จักมาก่อนก็มานั่งลงข้างๆ เขา

“ขอแบบที่เขาสั่งสองแก้วครับ” เสียงทุ้มเอ่ยออกไปพร้อมยื่นบัตรเครดิตใบหรูให้พนักงานบริกร
“มาแล้วหรอแดซอง หึ อยากกินต่ออ่ะดิ ไหนว่าจะกลับไง” จียงพูดออกมาโดยที่ไม่ได้หันไปมอง และไม่รู้เลยว่าผู้ชายคนข้างๆ ไม่ใช่เพื่อนของเขา ร่างสูงไม่พูดอะไรนอกจากรับเครื่องดื่มสองแก้วนั่นมา แล้วเลื่อนมาตรงหน้าให้จียงแก้วหนึ่ง ส่วนอีกแก้วเขายกขึ้นในระดับหนึ่งก่อนจะเอ่ยกับจียงเบาๆ

“ชนกันสักแก้วสิ ควอนจียง..”
“ชน.. ฉลองที่กูถูกผู้หญิงคนนั้นทิ้งน่ะหรอแดซอง”
“นี่ถูกผู้หญิงทิ้งมางั้นหรอ..”
“เอ๊ะ มึงนี่ยังไง”

คิ้วคู่สวยขมวดเข้าหากันเมื่อเริ่มเอะใจในบทสนทนาของตัวเองกับเพื่อน โครงหน้าเรียวค่อยๆ หันไปมองคนข้างๆ ช้าๆ....

“นายเป็นใคร?”

ผู้ชายร่างสูงในเสื้อสูทสีชมพูกางเกงขาเดฟห้าส่วน กับรองเท้าหัวเงามันวาว ที่มีแว่นตาราคาแพงบดบังในหน้าที่แท้จริงอยู่

“ทำไมอยากจะจีบฉันรึไง” พูดออกไปโดยไม่ได้คิดเท่าไหร่ จียงหันกลับมาแล้วคิดกับตัวเองว่า ท่าทางของผู้ชายคนนี้คงจะเจ้าชู้ไม่ธรรมดาแน่ คงจะเป็นแค่พวกเปลี่ยนคู่นอนไปวันๆ แน่ๆ

“คิดมากไปล่ะมั้ง” ควอนจียงหัวเราะหึหึกับตัวเองอีกครั้ง ก่อนจะหมุนตัวไปมองหน้าผู้ชายคนนี้ให้ขัดๆ มือบางคว้าแว่นยี่ห้อดังออกอย่างถือวิสาสะ

“หน้าตาดีใช่เล่นนี่นาย”

“หลงสเน่ห์ฉันรึไง” คนบ้าอะไร! หลงตัวเองชะมัด ควอนจียงยิ้มมุมปากก่อนจะนึกอะไรสนุกๆ ได้ขึ้นมา

“คิดผิดคิดใหม่เถอะ ฉันน่ะ ....มีเจ้าของแล้วต่างหาก”

“เมื่อกี้นายบอกเองไม่ใช่หรอ ว่านายถูกผู้หญิงทิ้งมา”

“......”

“ไม่ใช่รึไง นายดื่มเพื่อจะลืม .เธอ. คนนั้นไม่ใช่รึไง”

“ใครว่า นั่นมันมันเพื่อนฉันต่างหาก”

“งั้นหรอ.... แบบนี้ฉันก็อดน่ะสิ”

หึ คิดไว้แล้วไม่มีผิด.... หน้าตาแบบนี้ เข้ามาแบบนี้ มีอยู่ประเด็นเดียว

“แต่ขอโทษนะ ฉันไม่เชื่อ....” ชายร่างสูงพูดต่ออย่างมั่นใจ แววตาจ้องลึกเข้าไปในตาของจียง ทำเอาชายร่างบางหายใจลำบากรู้สึกเหมือนมันโหวงๆ ในท้องประหลาดๆ

“ถอย...ไปน่า..” จียงตวาดใส่เขาอย่างอารมณ์เสียก่อนจะลุกหนี เดินออกมาอีกทาง จากที่กำลังกึ่มๆ กับแอลกอฮอล์อยู่ดีดี ก็ต้องมาเจอไอ้บ้ากวนประสาทที่ไหนก็ไม่รู้ เดินออกมาเพียงไม่กี่ก้าว พอหันหลังกลับไป ก็มองเห็นไอ้ตัวสูงหน้าตาดีเดินตามมาติดๆ
จียงมองซ้ายขวาหาทางหนี จนสายตาเขาก็ไปสะดุดกับเด็กหนุ่มหน้าตาดีที่กำลังแดนซ์อยู่กลางฟลอร์เข้าให้ จียงพยายามเดินแทรกเข้าไปกลางวงแดนซ์
“ ซึงริ ซึงริแดนซ์เลยๆ เอาอีกๆ ซึงรีซึงรี”

.....ซึงรีงั้นหรอ....

“น่ารักดีแฮะ”

จียงเดินตรงเข้าไปหาซึงรีอย่างทันที... ทำให้คนที่เดินตามมาข้างหลังย่นคิ้วอย่างแปลกใจ

“ที่รักของพี่ สนุกพอรึยังครับ กลับบ้านกันดีกว่า..” จียงพูดพรางคว้าเอาบางของซึงรีเข้าหาตัวของจะบรรจงจูบที่ปากเข้าอย่างรวดเร็ว เรียกความแตกตื่นให้กับบรรดาเพื่อนๆ ของซึงรีไม่น้อย แน่นอน ทุกคนในที่นี้รู้ดีอยู่ว่า ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนรักของซึงรีแน่นอน

จียงถอนริมฝีปากออก แล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน ก่อนจะกระพริบตาข้างหนึ่งเป็นเชิงขอความช่วยเหลือ เด็กหนุ่มเลื่อนมือมาทาบที่หน้าอกตัวเองแล้วหายใจหอบ

แต่ไม่ทันที่จะเกิดอะไรขึ้นไปมากกว่านั้น มือหนาก็คว้าเอาไหล่จียงออกมา แล้วคว้าเอามือบางของซึงรีมากุมแน่น

“แต่ขอโทษทีนะ...ควอนจียง.....ผู้ชายคนนี้น่ะ คนรักของฉันต่างหาก”
“..........”


“พี่ซึงฮยอน.....!”

#
#
#
#
#

ไม่ได้อัพบล้อคมาร่วมปี ยังไงก็กลับมาพร้อมกับฟิคเรื่องใหม่ LIES! รับรองสนุกแน่ค่ะ ไม่รู้จะซ้ำของใครรึเปล่านะ แต่ก้คิดเองนะเออ งื้มมมม เป็นกำลังใจให้ด้วยนะค่ะ