Title :: Awsome Time “ With u With me …..
Author :: zime_ii
Paring :: GD x VI “ TOP x DAE
Genre :: Romactic
{1st-ep-}
“ อ้วนขึ้นรึป่าวเนี่ยพี่.. ” เสียงเล็ก ๆ ของน้องเล็กสุดของวงกระซิบปลุกถามลีดเดอร์ควอนอย่างงัวเงีย เพียงเพราะมือที่เอื้อมไปกอดแล้วรู้สึกว่ามันเต็มไม้เต็มมือมากขึ้น
“ หือ อ้วนหรอ ไม่รู้สิ แต่เราอ่ะ ยังผอมเหมือนเดิมเลยนะ บอกให้กินเยอะๆ ไม่เคยเชื่อพี่ ” คนร่างใหญ่กว่าประคองเอวของคนร่างเล็กเข้าชิดกับตัว พร้อมกับกระชับผ้าห่มที่คลุมร่างเขาทั้งสองให้แน่นขึ้น
“ ผมก็กินเยอะแล้วนะฮะพี่ ” แปลกอยู่ที่นอนด้วยกันแบบนี้ทุกวัน แต่ทุกครั้งที่ได้สัมผัสแบบนี้ทีไร ใจมันก็เต้นแรงไม่เป็นท่าทุกที รู้สึกร้อนไปทั้งร่างกาย ทั้งๆที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้น แอร์ที่เย็นช่ำ แล้วผ้าห่มผืนบางที่ห่มด้วยกันแท้ๆ แต่ซึงริก็อดไม่ได้ที่จะซุกหน้าลงบนแผงอกของพี่ชาย
“ กินแต่ไอติม มันจะได้อะไร บอกให้กินพี่เยอะๆ ไงล่ะ ” จียงเองก็อดทนกับความน่ารักของน้องเล็กไม่ได้เลยเช่นกัน เป็นต้องแวะเข้าเรื่องตัวเองทุกที ไม่พูดเปล่าเขายังใช้มือทั้งสองรวบร่างเล็กเข้ามาแนบกับตัว
แผงอกที่ว่างเปล่าชิดกันแล้ว อยากจะจับขี้นมาจูบหลายๆ ทีจังเลย
“ เอาอีกแล้วพี่ เมื่อคืนผมกินจนอิ่มแป้เลย เพลียไปหมดแล้วเนี่ย ” ซึงริพูดป้อยๆ อยู่ในผ้าห่ม ทำให้จียงอดขำในคำพูดของคนตรงหน้าไม่ได้
“นายเองไม่ใช่หรอที่ไม่ยอมหยุดอ่ะ ”
“ พูดมาได้ พี่นั่นแหละคนที่ไม่ยอมหยุดอ่ะ ” ซึงริไม่พูดเปล่า กลับใช้มือน้อยๆ ทุบแผงหน้าอกของจียงไปเบาๆ อีกฝ่ายมีหรือจะทนไหว เล่นมาน่ารักกันขนาดนี้ ต้องมีรางวัลกันบ้าง
“ ที่ไม่หยุด ก็เพราะพี่รักนายนะซึงริ ” จียงก้มลงหอมกระหม่อมซึงริไปที ไม่รู้รึไงนะว่าคนข้างล่างเข้าสั่นไปทั้งตัวแล้ว
“ ที่ยอมทุกครั้ง เพราะผมก็รักพี่เหมือนกัน ” แม้ร่างกายจะสั่นแค่ไหน ซึงริก็ไม่รีรอเงยหน้าขึ้นประทับจูบคนตรงหน้า ถึงแม้จะเป็นกลิ่นปากยามเช้า มันก็หอมอยู่ดีสำหรับซึงริ ซึ่งจียงก็รู้หน้าที่ไม่รอช้าที่จะตั้งรับ แต่ก็เปลี่ยนจากฝ่ายตั้งรับมาเป็นฝ่ายรุกแทน มือหนึ่งก็รวบเอวร่างเล็กเอาไว้บางๆ อีกมือก็ลูบไล้ไปทั่วทั้งหลัง จียงรับรู้ได้ตลอดในอาการสั่นเทาของซึงริ เลยได้แต่เลื่อนมือมาประคองไว้ที่หัว แล้วก็รุกลิ้นเข้าไปอีก ตอกย้ำความหวานซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึงริรู้ตัวว่าตัวเองคงไม่ไหวแน่ๆ เลยพลิกตัวนอนหงาย เอามือโอบรอบคอพี่ไว้ เหมือนดั่งสัญญาที่จะเป็นของเขาตลอดไป
“ นี่มันตอนเช้านะพี่ ” หลังจากที่จียงถอนริมฝีปากออก เขาก็ไม่คิดจะหยุดแค่นั้น กลับประทับริมฝีปากลงบนต้นคอน้องเล็ก
ซึงริจึงถามจียงเบา ๆ ด้วยเสียงที่อู้อี้ แต่ก็ไม่ได้คิดจะคัดค้านใดๆ ได้แต่เงยหน้าให้คนข้างหน้าพรมจูบต่อไป
“ ตอนไหนก็เหมือนกันไม่ใช่หรอ ” จียงพูดทั้งๆ ที่ระดมจูบไปทั่วทั้งตัวซึงริ
“ พี่จียงอ่า ”
“ หรือว่าซึงริไม่ชอบ ” ก็รู้อยู่แล้วว่าน้องจะตอบว่าอะไร แต่ก็ลองแกล้งดูหน่อยว่าจะทำยังไง
“ ใครบอกกันล่ะ ” ซึงริใช้มือทั้งสองข้างรวบจียงลงมาต่อ เลยทำให้คนตรงหน้ายิ้มกรุ้มกริ่ม เข้าใจแล้วว่าตัวเองชนะ มักเน่ก็ได้แต่ตัวสั่นไปตามระเบียบ ห้ามไม่เคยได้เลยสิ เป็นต้องแพ้ทุกที สมองคิดอีกอย่าง แต่ทำไมมือกลับปากมันดันสวนทางกันไปหมด เฮ้อ
สุดท้ายก็ลงเอยแบบนี้ทุกที
หลังจากที่จัดการอาบน้ำอาบท่ากันเรียบร้อย ซึงริก็มานั่งเล่นเปียโนอยู่ในห้องนั่งเล่น
“ อ่ะ ไอติม ” หัวหน้าวงคนเก่งยื่นไอติมรสสตรอเบอร์รี่สีชมพูหวานมาให้ แล้วนั่งลงข้างๆ น้องเล็ก แล้วบอกกินแต่ไอติม ก็ตัวเองเล่นเอามาให้กินแบบนี้ตลอด แล้วจะให้ไปกินอย่างอื่นได้ยังไง
“ หัวหนักที่สุดเลยพี่อ่า ” ซึงริโวยวายในขณะที่จียงเอาหัวมาพิงไหล่ไว้ นั่งเฉยๆ ก็ไม่เคยได้ไอ้พี่มังกรบ้า
“ งั้นตรงนี้ก็ได้ ” เมื่อไม่ยอมให้พิงไหล่ งั้นเปลี่ยนมานอนตักก็ได้ ฮ่ะๆๆ
“แบบนี้เดี๋ยวไอติมก็หยดเลอะหรอก ”
“ ก็เช็ดให้หน่อยสิ ”
“ ผมไม่มีทิชชูสักแผ่นนิ ”
“ ก็ใช้นี่ไงง ” ไอ้พี่บร้า!!!!! เห็ดหัวมังกรใช้สองนิ้วแตะที่ริมฝีปากแพนด้า หวือ~ ~ แพนด้าก็แก้มแดงเป็นลูกตำลึงทันที
“ อร่อยที่สุดเลยไอติมรสสตรอเบอร์รี่เนี่ย ” ยิ่งเห็นน้องเล็กหน้าแดง เหมือนยิ่งได้ใจ จียงเอาสองนิ้วนั้นกลับมาชิมๆ ในปากตัวเอง ให้ตายเถอะ ได้ยั่วน้องเขินแบบนี้แล้ว รู้สึกดีชะมัดเลย
“ พี่จียงอ่า อย่าเล่นแบบนี้ได้ไม๊ -///o///- ”
“ งั้นก็เล่นแบบนี้ ”
จุ๊บบบ
จียงคว้าติมมากัดคำหนึ่งก่อนที่จะโน้มคอซึงริลงมาจูบ ลิ้มรสไอศครีมรสหวานนี้พร้อมๆ กัน
“ อ่าจียง มีเรื่องน่าตื่นเต้นอีก….แล้ว ” ไม่ทันทีสตรอเบอร์รีจะหมดปากก็ถูกขัดจังหวะด้วย ไอ้เตี้ยยยย
มาจากไหนเนี่ย ไอ้แทยังบ้า จียงลุกขึ้นมาจากตักของมักเน่อย่างอารมณ์เสีย
“ ก็..ก็..ก็..ทีโอพีมันน ” แทยังยืนอยู่ไม่ไกล ได้แต่ยกมือขึ้นมาปิดตา ดูมันทำเป็นไร้เดียงสาไปได้
“ ไอ้บ้า เอามือออกดิ แล้วก็ไอ้พี่เทมป์มันทำไม ”
" ก็พวกแกชอบหวานกันไม่เลือกสถานที่และเวลาแบบนี้ ไม่ให้ปิดได้ไงว่ะตา "
" =_=;; "
“ อย่าทำหน้างั้นดิมังกือ ก็..พี่เทมป์กำลังสารภาพรักโดเรมอนอ่ะดิ เร็วๆ ไปดูเร็ว ”โธ่…เครียด วงเรานี่วายหลายคู่เลยตู แล้วตูจะวายกะใครดีเนี่ย
“ จริงเด้ อยู่ไหนว่ะ ” จียงไม่รอช้า รีบไปฉุดมือน้องเล็กวิ่งตามไปทันที
พอไปถึงที่อ่ะโห ตุ๊กตาโดเรมอนตัวใหญ่วางตะหง่านอยู่ตรงนั้น นี่กอลลิล่าของเราคิดจะทำอะไรเนี่ย
ทอปฮยองช่วยอธิบายหน่อยได้ไม๊
“ ตกลงนายจะรับรักฉันไม๊ แดซอง ”
“ -//////- ”
Wowwww ทุ้กคนนน คู่ใหม่ของวงการเกิดขึ้นแล้ว นี่ฉันไม่ได้ตาฝาดใช่ไม๊ นั่นท้อปฮยอง กำลังขอความรักจากแดซอง โอ้พระเจ้า ซึงริ จะมีคนมาแข่งหวานกับเราแล้วววว
____________________________________________TBE2nd-Ep
Tuesday, March 16, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment