[LFY]Awsome Time " G-ri"Temp-dae {Special-01}

Title :: Awsome Time “ With u With me …..
Author :: zime_ii
Paring :: GD x VI “ TOP x DAE
Genre :: Romactic

{{SPECIAL SWEETIE “AWESOME TIME}}


“ ฮัมซานีดา~~ ”
“ Thanks a lot for hard work ”
จียงเอ่ยขอบคุณทุกคนหลังจากเดินออกจากตึกบริษัท เพื่อกลับบ้าน วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องซ้อมหนัก
เพราะเวลาของคอนเสริ์ตก็ใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว เป็นธรรมดาที่วันๆ ต้องขลุกอยู่แต่ที่ห้องซ้อม

แต่ตอนนี้สภาพของทุกคนก็กลับมาสู่ปกติแล้ว
ยองเบดูทำใจได้มากขึ้น นายนั่นยิ้มและหัวเรากับแดซอง เทมโปทุกวัน
แต่มีอย่างเดียวที่เปลี่ยนไป จียงรู้สึกว่ามันเปลี่ยนแปลง นั่นก็คือความน่ารักของน้องที่มีมากขึ้นเรื่อยๆทุกวัน
เวลามองไปที่น้องที่ไร มีแต่เสียงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นทุกวันๆ

“ พี่จียง ทำไมต้องพูดอิ้งด้วยอ่า ” คนตัวเล็กล่ะสายตาจากถุงขนมตรงหน้าที่เพิ่งได้จากแฟนคลับ แล้วหันหน้าไปหาพี่สุดที่รัก
“ แล้วไม่น่ารักรึไงล่ะ ” จียงทำปากจู๋กลับไป มันจะน่ารักมากเลยถ้าตอนนี้พี่จียงไม่ได้อยู่ในชุดสีชมพู มันดูเคะมากเลยรู้ไม๊พี่

“ แหวะ ” มักเน่ทำหน้าตาแป้นแล้น แล้วหันไปขลุกอยู่กับถุงขนมต่อ เอ๋เมื่อกี้…แต่ทันใดที่มักเน่หันกลับไปอีกทาง ก็เหมือนนึกบางอย่างขึ้นมาได้
“ แล้วก็ชอบจังนะไอ้ที่คาดผมแบบนี้ พี่รู้ตัวไม๊ว่าพี่เหมือนเคะขึ้นทุกวัน ”
“ แล้วเนี่ยดูสิ มันไหลลงมาที่คิ้วแล้วอ่า ” ซึงริเอื้อมมือไปขยับที่คาดผมสีชมพูให้เจ้าของทรงผมฮารุๆ ที่ดูท่าว่าจะเกิดเป็นแทรนด์ใหม่ ให้ตายสิ ซึงริรู้สึกไม่ชอบเลย มันทำให้พี่ดูน่ารักขึ้น…พอรู้สึกอย่างนั้น ใจมันก็เต้นแรงแทบระเบิดเลย

จียงเองก็ไม่น้อยหน้า น้องน่ารักจนน่าจับ…เอ่อ…เอาน่ะ ตอนนี้อยู่ในรถตู้ ทำไรไม่ได้คนอยู่เยอะ
“ อยากใส่มั้งปะ ” จียงทำท่าจะถอดออกมาแล้วใส่ลงบนหัวของมักเน่

“ เฮ้ย…เดี๋ยวเสียลุคแมนน้องหมดไอ้จี ” เทมโปที่นั่งอยู่เบาะหลังอดทนไม่ไหว ไอ้คู่นี้มันจะหวานไปไหน
คู่เค้ายังหวานสู้ไม่ได้สักที

“ ท้อปฮยองอ่า~~ ” มักเน่หมดลุคแมนไปเรียบร้อยแล้วตั้งแต่ลงจากเวทีมาเจอหน้ามังกรต่างหากล่ะ
“ เงียบๆ เลยน่าไอ้พี่เทมป์ ใครแมน ออกจะน่ารักขนาดนี้ มานี่พี่ใส่ให้ ” จียงหันไปแขวะใส่เทมโป พวกนายน่ะอย่ามาขัดจังหวะคนเค้าสวีทกันหน่อยเลย ชิ..ตัวเองมีคู่แล้วแท้ๆ ก็ไปสวีทกันเซ่

“ นี่ รู้ไม๊วันนี้ฉันจะพาพวกนายไปไหน ” เทมโปเอ๋ยขึ้นขณะที่ยกมือกอดไหล่คนข้างๆ
คังแดซองยกมือนั้นออกอย่างเขินๆ ก็คนมันยังไม่ชินนี่หว่า~~

“ ไปไหนนว่ะ วันนี้จะไปไหนด้วยหรอ ” แทยังพูดขึ้นบ้าง
“ เออ นั่นดิไปไหน ” จียงที่กำลังยุ่งกับการจัดการใส่ที่คาดผมให้น้องก็ยังไม่รู้แผนการของเทมโปเหมือนกัน
“ ไปเที่ยวหรอพี่ ไปด้วยๆ ” น้องเล็กพูดขึ้นมาอย่างตื่นเต้น เป็นธรรมดา เที่ยวตอนกลางคืน พวกฮยองๆ จะไปไหนกันได้ถ้าไม่ใช่ผับ อายุก็ 18 แล้ว น้องเล็กมีสิทธิ์เต็มที่แล้วด้วย

“จะไปไหนฮะ เรา!!! ”
“ โอ้ยยย เจ็บอ่าพี่ พี่จียงอ่า ” ซึงริร้องเสียงหลง จากมะเหงกน้อยๆ ที่จียงเขลกเข้าให้ บังอาจอยากเที่ยวกลางคืนงั้นหรอ

“ ฉันจะพาดงยองเบไปหาคู่!!!!! ”
พี่ใหญ่โพล่งขึ้นมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เล่นเอาอึ้งไปตามๆ กัน แต่คนที่อึ้งที่สุด เป็นธรรมดาว่าจะต้องเป็นดงยองเบ

“ เฮ้ยยย!!! ”
ยองเบหรือแทยังนั่นแหละ ร้องสะดุ้งตกใจอย่างสุดขีด บ้ารึเปล่าไอ้พี่หน้าลิง จะพาฉันไปหาคู่เนี่ยนะ
ทำอย่างกับฉันเป็นนางรจนาไปได้ ถึงจะได้พาไปหาคู่เงาะป่า
( โห!!! ยองเบนี่นายรู้จักนิทานพื้นบ้านเมืองไทยด้วยหรอนี่__writer )

“ เยสสส ถูกต้องนะครับบบ พี่โชว์เฟอร์ครับ เดี๋ยวส่งพวกเราที่บ้านพักก็พอนะครับ เดี๋ยวหลังจากนั้นพวกเราไปต่อกันเอง ”

หลังจากสิ้นเสียงของพี่ใหญ่ ก็ตามมาด้วยเสียงโวยวายของยองเบอีกครั้ง
ตลอดทางยองเบก็โวยวายไม่รู้จักเหนื่อยจนกลับมาถึงบ้าน

“ ไม่เอาอ่ะพี่ บ้าปะ จะพาฉันไปหาคู่ เวรรรคิดได้ไงเนี่ยพี่ ” ยองเบก็ยังไม่จบ
“ นายพูดประโยคนี้กี่รอบแล้วเนี่ย ไปเหอะน่า เอานี่ฮูดใส่ซะ ” เทมโปโยนเสื้อฮูดตัวใหญ่มาให้ยองเบ ก่อนที่จะเดินออกไปที่รถ ที่มีคู่รักที่สวีทกันไม่รู้จักเลิกนั่งรออยู่ในรถแล้ว

“ เสร็จยังเนี่ย!!! รอนานแล้วนะพี่ยองเบ ” แดซองตะโกนออกมาจากตำแหน่งข้างคนขับ งานนี้แดซองก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับเทมโปด้วยงั้นหรอ ไอ้น้องบ้าเอ้ยยย!!!

“แดซอง ถ้าไอ้ที่ที่พี่เทมป์ มันจะพาไปมันห่วยแตกล่ะก็ ฉันฆ่านายคนแรกแน่”
ยองเบส่งสายตาพิฆาตให้กับน้อง น้องคนที่เคยแอบรัก
จะพูดไปตอนนี้ก็ทำใจได้เยอะแล้ว ทุกครั้งที่เห็นน้องยิ้มเค้าก็มักจะยิ้มไปด้วยเสมอ
แต่วันนี้เห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์จากน้องแล้ว ยองเบขอบอกว่ายิ้มไม่ออกจริงๆ อ่ะ

ไม่อยากคาดเดาว่าไอ้พี่เทมโปมันจะพารจนาไปตามหาเงาะป่าที่ไหน
เห้อ…เห็นตรูไม่มีคู่รึไงฟะ ถึงได้ต้องพาไปหาคู่ด้วย

“ เอาน่าอย่าทำหน้างั้นดิ เบเบ้ ถึงไงเรื่องแบบนี้แกพึ่งตัวเองไม่ได้นะเฟ้ยย ” จียงที่นั่งอยู่เบาะหลังกับมักเน่เอ๋ยขึ้น
“ จริงปะ ซึงริ ” จียงหันไปกระซิบข้างๆ หูน้องเล็ก เล่นเอาหน้าแดง หูแดงทันที ยิ่งใส่ที่คาดผมของลีดเดอร์จีอีก ยิ่งดูน่ารักไปกันใหญ่ จียงไม่อยากบอกเลยว่า หน้าน้องมันปลุกอารมณ์ของเค้าได้ตลอดเวลา

“ อ้าวว แล้วไหงมักเน่อิสเฮียร์ ทำอิท่าไหนจียงถึงให้มาเนี่ย ” เทมโปชะโงกหน้าไปข้างหลัง หลังจากที่นั่งประจำตำแหน่งคนขับ แล้วแซวน้องเล็กสุดเข้าให้ คนถูกแซวหน้าแดง หูแดงไม่เลิก นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนขึ้นบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วอดยิ้มไม่ได้ ไม่รู้ว่าตัวเองทำแบบนั้นไปได้ยังไง

“ ก็แค่จูบสองทีเองนะ พี่จียงก็ให้ผมมาเลยฮะ~~ ” ซึงริ~~
“ โอ้มายยกอด ฉันอิจฉานายอ่ะ ไอ้มังกร ” เทมโป~~
“ นายแน่มากกน้องเล็ก ” ยองเบ~~
“ ฉันไม่กล้าทำแบบนั้นนะน่ะ ” แดซอง~~
“ ขอเพิ่มอีกสามทีได้ปะ ” จียง~~

ทุกคนรู้สึกไหม ว่าตั้งแต่โซโล STRONG BABY ออกมาสู่สายตาชาวโลก
อีซึงฮยอนคนนี้ช่างกล้าหาญชาญชัยเหลือเกิน

กว่าจะออกเดินทางกันได้ ซึงริก็เรียกเสียงหัวเราะให้กับทุกคนมากมาย คงเป็นเพราะว่าเค้าถูกจัดอยู่ในตำแหน่งน้องเล็กด้วย พี่ๆ ถึงได้เอ็นดูกันขนาดนี้ ซึ่งแน่นอน มันต้องได้เป็นพิเศษจากพี่ควอนจียง หัวหน้าวงที่ไปออกรายการไหนๆ ก็ต้องพูดแต่เรื่องของน้องเล็ก ก็เพราะรักนินา แต่ที่พูดเมื่อกี้น่ะจริงๆ นะ พี่ขอเพิ่มอีกสามทีได้ป่ะ? ฮ่าๆๆ ( เด๋วเนเน่ก็บอก จะเอาแค่สามทีหรอพี่?? __writer )
คอยดูเถอะเดี๋ยวก็ได้รู้กันว่าจะได้ไปรึไม่ไป


เอี้ยดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
“ ไอ้พี่หน้าลิง ทำไมเบรกแรงอย่างนี้ฟะ ” ยองเบที่หน้าตอนนี้จูบกับกระจกเอ๋ยขึ้น หลังจากได้รับแรงกระแทกจากเบรกของพี่ใหญ่
“ โอ้ โทษทีว่ะ รู้สึกมันจะเลยไปซอยนึง ”

=____________________=;;;

วันนี้มันจะถึงไม๊ฟะเนี่ย:::


BABY PURPLE PUB””

//

AVANA PUB””

รถสีดำสุดหรูถูกจอดระหว่างผับสองแห่งในกลางใจเมืองหลวงของประเทศเกาหลี
โชว์เฟอร์เชวจอดรถได้อย่างนิ่มนวลที่สุด เท่าที่สมาชิกบิ้กแบงเคยนั่งมา

แค่ฝีมือการขับรถยังไม่พอ ฝีมือการทำให้คนเซอร์ไพซ์ยังสุดยอด….
สงสัยว่าพ่อตะวันคงต้องฆ่าเจ้าโดเรมอนซะแล้ว
เพราะอะไรน่ะหรอ

BABY PURPLE PUB” นี่มันผับชาวสีม่วงชัดๆ

………แมร่มมมไอ้เวร ……..

ดงยองเบไม่ใช่เกย์สักหน่อย~~~ ( เซเมะไม่ได้จัดอยู่ในจำพวกเกย์ใช่ไม๊__writer )

“ ไอ้พี่เทมป์ ” ดงยองเบเริ่มส่งเสียงประกาศศึก ท่ามกลางเสียงหัวเราะของทุกคน ที่ตอนนี้แทบกลั้นน้ำหู น้ำตาไม่ไหวแล้ว
เชื่อเลยย ไอ้พี่ใหญ่มันคิดได้ไง พารจนามาหาเงาะป่าที่บาร์เกย์เนี่ย

“ เฮ้ยยยย เดี๋ยวเดะ เห็นข้างๆ นั้นไม๊ ผับธรรมดาว้อยย แหมมองเห็นแต่ผับนั้นรึไง ” พี่เทมโปของเราเอ๋ยขึ้น แหมยังไงซะเขาคงไม่พิเลนพาน้องไปหาคู่ในที่แบบนั้นหรอก

“ รึว่าจะเข้าที่นั่นดี ” เทมโปแหย่เข้าให้อีก เห็นแทยังมันกลัวขนาดนั้นแล้วรู้สึกอยากแกล้ง สนุกดี
“ บ้าเปล่าพี่ ” พูดตามตรงยองเบเริ่มกลัวไอ้พี่เทมโปแล้วนะ อะไรกันมาหาว่าเราเป็นเกย์ ถึงจะเคยชอบผู้ชาย แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าผู้ชายทุกคนนี่ ไม่ใช่ว่าจะเป็นคนไหนก็ได้สักหน่อย แต่ไหนๆ ก็มาถึงที่แล้วก็ขอเข้าไปเปิดหูเปิดตาหน่อยแล้วกัน

อ่า~~~ ท่านผู้อ่านครับ ยองเบหมายถึงผับธรรมดานะครับ

“ อ้าว ไม่ลงอ่ะพี่ ” แดซองหันไปถามหัวหน้าวงหลังจากที่ทุกคนทยอยลงจากรถกันแล้ว
“ เออน่า เดี๋ยวฉันกับมักเน่ตามไป ” จียงตะโกนออกไปบอกโดราแดซอง ก่อนที่ชายหนุ่มทั้ง 3 ในเสื้อฮูดจะลงจากรถไป
เชื่อม่ะว่ายามหน้าผับมันต้องไม่ให้เข้าแน่ๆ เล่นใส่ฮูดยังกะโจรห้าร้อยแบบนั้น

“ แล้วพี่รออะไรอยู่อ่ะฮะ ไปกันเถอะ ” มักเน่ที่นั่งข้างๆ จียงเริ่มตื่นเต้นกับสถานที่ข้างหน้า อยากจะลงเต็มทีแล้ว แต่ไม่รู้ว่าฮยองรออะไรอยู่นักหนา

“ ใครว่าพี่จะไปกันล่ะ ”จียงยิ้มแป้นให้คนตัวเล็ก รอยยิ้มที่มีเลศนัยน์เริ่มทำให้คนข้างๆ เริ่มระแวง
“ หมายความว่าไงพี่ พี่ไม่ไป แต่ผมไปได้ใช่ปะ ”
คนตัวเล็กยังคงคิดเข้าข้างตัวเองอยู่ หวังว่าพี่จียงคงไม่คิดทำอะไรพิเลนๆ อีกนะ

“ ไม่ได้~~~ ”
“ อ่ะ ” ซึงริตกใจกับคำตอบที่ได้รับ แต่ก็ยังมีเรื่องให้น่าตกใจยิ่งกว่า เพราะตอนนี้ซึงริรู้สึกได้ถึงของแข็งอะไรบางอย่างที่มือซะแล้ว




กุญแจมือ~~



จียงใส่กุญแจมือพลาสติกสีชมพูเข้าที่ช้อมือของน้องและตัวเองเรียบร้อยแล้ว
นี่จียงอุตส่าห์ให้ป้าแม่บ้านตึกบริษัทไปหาของเล่นเด็กแบบนี้มาให้เลยนะ
แต่ถึงมันจะเป็นพลาสติก มันก็สามารถล็อคข้อมือได้จริงๆ เลย
คราวนี้ล่ะ อีซึงฮยอน นายเสร็จฉันแน่!!!!!!

“ เราต้องอยู่กับพี่ที่นี่ล่ะ ” ใครจะยอมปล่อยคนตัวเล็กนี่เข้าไปสู่สายตาคนอื่นกันล่ะ ก็เคยบอกแล้วใช่ไหมว่า อีซึงฮยอนเป็นข้างควอนจียงคนเดียว

“ ว่าๆ ไงนะพี่ ” คนตัวเล็กเปลี่ยนจากอารมณ์ตื่นแต้นมาเป็นหวาดกลัวทันที
นี่พี่แกคิดจะทำอะไรเนี่ย

“ ก็ตามนั้นไงล่ะ ซากียา~~ ” คำพูดของลีดเดอร์จบลงด้วยไฟของรถที่ดับลงด้วย แต่ก็ยังคงเหลือไว้แต่เสียงเพลงจากวิทยุที่ดังเบาๆ และฮีทเทอร์ที่กำลังทำงาน

“ ก่อนอื่นขอนอนก่อนดีกว่า ” จียงเอนตัวลงนอนบนตักน้อง แล้วหยิบเอามือที่ติดกันมากุมไว้
“ พี่จียงอ่า ” แต่เชื่อไม๊ว่าไอ้กุญแจมืออันนี้มันทำให้ซึงริของเราใจเต้นไปเลย อ้ากกกก ไอ้พี่บ้าทำงี้ได้ไงเนี่ย

“ หืมมม ”
“ ใส่กุญแจมือผมแบบนี้ไม่กลัวผมเจ็บรึไงฮะ” ในเมื่อไม่ยอมให้ไปไหน ก็ขออ้อนหน่อยแล้วกัน เผื่อพี่แกอาจปล่อยก็ได้

“ ทำไมล่ะ อยากถอดออกหรอ ” จียงหลับตาลงแล้วยกมือน้อยนั้นขึ้นมาวางที่หน้าอก
“ ก็มันแปลกๆ อ่า ” ซึงริเกาหัวอย่างเขินๆ ให้ตายสิ ทำไมใจมันต้องมาเต้นตอนนี้ด้วยฟะ

“ แล้วถ้าพี่ถอดออก ซึงริหนีพี่ไป พี่จะทำยังไงล่ะ ” จียงพูดขึ้นเบาๆ
แต่รู้ไม๊ว่าทำเอาคนข้างบนเขิลขนาดไหนแล้ว ก็เพราะไอ้ประโยคนี้มันเน่าได้อีก

“ ใครจะหนีพี่ไปไหนกัน ”
จียงยิ้มหวานออกมา หวา~~~ รู้สึกอยากจูบน้องจังเลย

“ งั้น ถ้าจะให้พี่ถอดมันออก จูบพี่หน่อยได้ไม๊ ”
อ้ากกกกกกกก เค้าเขิลนะตัวเอง พี่จียงอ่า ไอ้พี่บร้า~~ ใครจะไปกล้าทำกันเล่า

“ เหมือนเมื่อกี้ ที่บ้าน อ่ะ ได้ไม๊ ” จียงเอ๋ยคำขอสุดท้าย ก่อนที่จะดึงเอามือน้องที่กุมไว้มาจูบไปหนึ่งที

“ เฮ้อ..พี่นะพี่ ” คนตัวเล็กใจเต้นแรงเหลือเกิน แต่ในเมื่อคนที่รักขอ ทำไมจะไม่ได้กันล่ะ

คนร่างเล็กก้มหน้าลงไปประทับจูบตามคำขอเบาๆ ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมา แต่ไม่ทันทีจะเงยหน้าขึ้นมา จียงก็ใช่มืออีกข้างประคองหัวน้องไว้ แล้วลุกขึ้นมานั่งเพื่อจะได้ปฏิบัติการอย่างถนัด


จียงประทับจูบลงไปอีกครั้ง ลิ้นที่สอดแทรกเข้าไปทำให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงอุณหภูมิความร้อนของเค้า

แน่นอนว่าปากของซึงริเองก็ร้อนไม้เบา

การจูบที่ใช้ลิ้น คือการจูบที่ดูดดื่ม จูบชนิดนี้เป็นจูบที่เกิดขึ้นเฉพาะคนรักกันเท่านั้น
จูบแบบนี้ต้องใช้ทั้งการรุกและการรับ ถ้าคนไม่ได้รักกันย่อมไม่รู้จังหวะของกันและกันแน่นอน

และอีกอย่างการจูบเป็นการเริ่มต้นของการเมคเลิฟ…….

“ อื้อพี่…นี่มันในรถนะ ” ซึงรินึกขึ้นมาได้ นี่มันในรถนะ รถก็ไม่ได้จอดอยู่ในที่ลับตาด้วย เดี๋ยวใครมาเห็นเขา ได้ลงข่าวบันเทิงหน้าหนึ่งแน่ๆ

“ ไม่มีใครเห็นหรอกน่า รถติดฟิล์มกรองแสงทึบขนาดนี้ ”
“ งั้นหรอพี่ ” ตื่นเต้นมากเกินไปแล้วนะพี่รู้ไม๊

“ เชื่อพี่สิ ”

จียงไม่รอช้า จูบเข้าที่ต้นคอของน้องเล็ก มือที่ติดกันอยู่จากกุญแจมือถูกปลดออกจากกุญแจเรียบร้อย
เชื่อเลยว่าควอนจียงมือไวจริงๆ เพียงเวลาแค่ไม่กี่นาทีกุญแจมือก็ถูกปลด แถมกระดุมเสื้อน้องยังถูกปลดอีกด้วย
“ พี่อา~~ ” ความรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว ไม่ชินเลย พี่จียง ซึงริไม่ไหวอีกแล้ว
จียงยังคงดำเนินไปตามสเตปเมคเลิฟ

ทุกอย่างดำเนินไปอย่างรวดเร็ว
มือที่ลูบไล้ไปทั่วร่างกาย
ปากที่ระดมจูบไปทั่วร่างกาย

ยังมีส่วนไหนอีกบ้างที่ควอนจียงยังไม่ได้สัมผัสในร่างกายของอีซึงฮยอน

คนร่างเล็กเปลี่ยนจากฝ่ายรับมาเป็นฝ่ายรุกบ้าง
ร่างบางลงมือถอดเสื้อผ้าอีกฝ่ายบ้าง
จูบทั่วร่างอีกฝ่ายบ้าง
ลูบไล้ร่างกายอีกฝ่ายบ้าง

เคยได้ยินกันไม๊ว่า วิธีการเมคเลิฟที่ดี ทั้งสองฝ่ายต้องรับรู้จังหวะของกันและกัน

แล้วถ้าจะบอกว่า เราทั้งสองคนทำมันได้ดี

“ ซากียา ”
“ อือ~~~ ”

“ พี่รักนาย ”
“ ฉันก็รักพี่ ”


3 AM
สองร่างกายพิงหลับอยู่ในรถ เป็นเพราะความเหนื่อยล้าจากกิจกรรมยามดึกเมื่อครู่ ทำให้ทั้งคู่หลับสนิท ไม่รู้สึกตัวเลย


“ ฉันว่าเรียกแท็กซี่กลับเหอะว่ะ ”
“ เออพี่ เคาะเท่าไหร่ก็ไม่ตื่น ”
“ เออ นั่นดิ ไปเหอะ ”

………………………………………………………………………………………………….