[SF] In My Dream

Title :: [SF] In My Dream
Paring :: Tom-Jerry
Author :: แกงส้ม , currorangy


ท่ามกลางนครที่วุ่นวาย เมืองที่ทันสมัยและเป็นที่น่าสนใจของนักท่องเที่ยว ทั่วทุกมุมของเมืองนี้มีคนที่ไม่หลับใหลยามค่ำคืนอยู่มาก ยกเว้นผม การได้หลับในอ้อมกอดที่อบอุ่นของคนที่รัก ทำให้ลืมเรื่องวุ่นวายต่างๆรอบตัวได้ดีทีเดียว

“นอนไม่หลับหรอ”
เสียงเอ่ยถามของคนที่นอนกอดร่างบางบนเตียงนุ่มเอ่ยขึ้น เมื่อร่างบางที่กำลังดิ้นขลุกขลักไปมาในวงแขนลืมตาขึ้น

“ป่าวฮะ เมื่อกี้ครึ่งหลับครึ่งตื่นเหมือนจะฝันอะไรสักอย่าง อีกอย่างนึง มันหนาวๆ ยังไงก็ไม่รู้น่ะฮะ”

“ฝันอะไรหืม อีกอย่าง พี่กอดแบบนี้แล้วยังหนาวอีกหรอ ซึงริ” พูดไปเพ่งจารณาแก้มเนียนแดงระเรื่อนั่นไป จียงแทบจะทนไม่ไหวตั้งแต่เริ่มนอนกอดน้องตั้งแต่หัวค่ำแล้ว แต่เห็นว่าน้องกำลังเคลิ้มๆ จะหลับเลยทำจำไม่อยากจะรบกวน

“ก็ผมหนาวนี่ฮะ พี่จียงกอดไม่แน่นเลย” แต่คำพูดของคนตัวเล็กนี่สิ ทำเอาคนฟังอย่างเค้ายิ้มเจ้าเล่ห์ขึ้นมาทันที

....แบบนี้ มันเรียกว่าเปิดทางให้พี่ใช่มั้ย

“พี่ว่าพี่กอดแน่นแล้วนะ หรือต้องทำอย่างอื่นด้วย ถึงจะหายหนาว หืมม”

พูดจบปากบางก็ถูกปิดล้อมทันที ลิ้นเล็กหยอกล้อกันในโพรงปาก ควานหาความหอมหวานของอีกฝ่ายไม่หยุดสิ้น มือเย็นลูบไล้ทั่วแผ่นหลังขาวเนียน จูบที่มอบให้สร้างความสุขให้กับคนทั้งคู่ไม่น้อย

“อื้อ...พอก่อนฮะ พี่จียงเร็วจริงๆ ซึงริไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ให้ตายสิ”

“หึหึ พี่เร็วกว่าแสงอีกนะ ร้อนจนสามารถทำนายละลายได้ด้วย เชื่อไม๊ล่ะ”

“อ๊ะ...ชะ..เชื่อ อื้อ...ฮะ”

ไม่ทันไร ความร้อนของร่างกายก็ถูกริมฝีปากขึ้นปะทะให้แทบจะลายลายไปอย่างที่ร่างหนาพูดไว้ก่อนให้ได้
คอขาวถูกประทับจูบลงไปไม่หยุดยั้ง ต่อให้อุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศที่ลดลงจนเย็นมากแค่ไหน แต่ความร้อนของคนสองคนก็ทำให้ไม่สามารถสัมผัสอุณหภูมิห้องในขณะนั้นได้

“หอมที่สุดเลย รู้มั้ย” จมูกโด่งกดลงไปตามร่างกางของร่างบาง แล้วเขยิบกลับมากระซิบที่ข้างหูของซึงริ ลมหายใจที่รินรดอยู่ข้างหูเรียกอารมณ์ของร่างบางได้เป็นอย่างดี ริมฝีปากหนาขบเบาๆ ที่ติ่งหูบางนั้นอีกครั้ง ก่อนจะย้ายตำแหน่งไปหาริมฝีปากบางที่กำลังกัดปากตัวเองเพราะความเสียวอยู่

“อะ.....อื้อ“ การจูบเป็นการเริ่มต้นของทุกสิ่ง ซึงริหลับตาพริ้มเพราะรสจูบที่จียงมอบให้เสมอ ผิดกันกับจียงที่ชอบลืมตามองดูใบหน้าที่เคลิบเคลิ้มของซึงรินั่น

มือหนาค่อยๆ สอดใต้เสื้อยืดของร่างบาง ละไล้ไปทั่วทุกบริเวณ ซึงริแอ่นตัวขึ้นเล็กน้อย มือหนาจึงได้จังหวะ ถอดเสื้อบางๆ นั่นออกทันที แผ่นกายขาวสะอาดปรากฏให้เห็นยอดอกที่กำลังชูชันเรียกหาริมฝีปากหนา

ความรู้สึกเสียวจึงแผ่ซ่านทันที เมื่อสัมผัสเปียกๆ เกิดขึ้นที่ยอดอกของร่างบาง ลิ้นหนาวนไปวนมาเล่นอย่างสนุก

“อ้ะ อา... พี่จียงอ่า อย่าแกล้งซึงริสิ” เสียงหวานเอ่ยสลับไปมากับเสียงคราง จียงดันตัวเองขึ้น แล้วถอดเสื้อของตัวเองออก

“แล้วไม่ชอบรึไง หืมม”

จบประโยค ริมฝีปากบางก็ถูกครอบครองอีกครั้ง โดยที่ยังไม่ทันจะได้เอ่ยคำตอบ

ลิ้นทั้งสองที่เล่นกันอย่างสนุก ในขณะที่มือบางขยุ้มเรือนผมของจียง แผงอกที่ขยับขึ้นลงด้วยความเร็วทำให้จียงต้องถอนจูบออกมาเพื่อให้น้องได้มีอากาศหายใจ

ซึงริหลับตาลงแล้วหอบหายใจเหนื่อย ริมฝีปากอวบอิ่มที่ช้ำเพราะจูบที่ร้อนแรง ยิ่งทำให้จียงอยากจะเข้าไปลิ้มรสอีก

“ต่อเลยได้มั้ยครับ” คนข้างบนเอ่ยอย่างไม่อาย สายตาหยาดเยิ้มที่จ้องเข้าไปลึกในดวงตาของซึงริ ทำให้แก้มเนียนใสอดที่จะขึ้นสีชมพูเรื่อยไม่ได้ แต่ร่างบางก็พยักหน้าเบาๆ เป็นคำตอบ

.....ทำยังไงได้ ทุกวันนี้ ซึงริก็มีความสุขกับทุกๆ สิ่งที่พี่จียงทำให้นี่นา....

ริมฝีปากหนากดยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย พรางหัวเราะร่างบางในลำคอ

“เอาล่ะน้า”

“พี่จียงอ้า~~”

มือบางกำเป็นกำปั้นทุบเข้าที่อกของจียงเบาๆ ก่อนที่จะโดนคนตรงหน้าประทับจูบลงที่ซอกคอของตัวเอง มือหนาไล่ไปทั่วร่างบาง ก่อนจะหยุดอยู่ที่จุดสำคัญ ถึงจะมีกางเกงบ็อกเซอร์บางๆ กั้นอยู่อีกชั้น มันก็ไม่ได้ปกปิดความต้องการของซึงริเลย จียงลูบมันไปมา ก่อนที่จะจับมันรูดขึ้นลง

...
...
...
..

“อ่ะ....อ้ะ พี่จียง...”

“ ทำ ....อา.... ให้พี่เหมือน อื้อ.... กันสิ ”

..
..
..
..

มือบางทำตามคำขอของคนข้างบนอย่างว่าง่าย สองมือไม้ ต่างช่วยกันและกันเป็นพัลวัน ไม่ทันไร ทั้งคู่ก็ไม่เหลือสิ่งปกปิดร่างกายอีกต่อไปแล้ว เหงื่อเม็ดๆ ผุดให้พราวไปทั่วตัวของทั้งคู่

...ร้อน ร้อน จนแทบอยากจะละลายตายไปให้รู้แล้วรู้รอด ความรู้สึกแบบนี้มันมีความสุขแบบทรมานชัดๆ ต้องการให้มันถึงจุดนั้นไวไว แต่ก็อยากจะยืดช่วงเวลานี้ให้นานที่สุด ...

..แต่ถามว่าจะยอมปฏิเสธ ไม่รับ มันรึเปล่าล่ะ ..

.. คำตอบของทั้งคู่ ก็คงจะ ไม่ เหมือนกัน เพราะมันกลายเป็นสิ่งเสพติดของพวกเค้าไปแล้วต่างหาก..


..
..
..
..
เสียงเครื่องปรับอากาศทำงานดังขึ้น เพราะอุณหภูมิในห้องร้อนขึ้นเรื่อยๆ เสียงครางและเสียงกระแทกกันของผิวเนื้อดังขึ้นเป็นจังหวะๆ ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่ร่างบางตกอยู่ภายใต้การกระแทกกระทั้นนั่น ซึงริร้องไม่ได้ศัพท์พรางจิกผ้าปูที่นอนแน่น

ความอึดอัดที่รู้สึกได้เบื้องหลังทำให้เค้าอยากจะจบทุกอย่างลงไวไว ไม่ต่างกันกับคนที่อยู่ข้างบน ที่เร่งจังหวะอย่างเอาเป็นเอาตาย เพื่อให้ทุกอย่างขึ้นไปถึงจุดสูงสุด

“ อ้ะ...อ้ะ ....อ้ะ......อ๊า ”

“ ซึงริ อ้ะ....อื้อ....อ้ะ ”

ร้อน คับ แน่น ก็ยังคงเป็นคำที่จียงจะใช้บรรยายช่องทางที่เค้าสวมใส่อยู่ ซึงริยันตัวเองขึ้นแล้วคุกเข่า จียงที่ยังคงติดอยู่ข้างหลังจึงนั่งลง แล้วจับให้ร่างบางนั่งตักตัวเอง ขาสองข้างยืดออก แล้วขยับให้ซึงริเปลี่ยนท่ามานั่งยองๆ แทน

“ อ้ะ...ทำยังไง...อ่ะพี่จียง ”

“ ลองดูนะ ขยับขึ้นลง ”

ร่างบางขยับตัวขึ้นลงตามที่คนข้างหลังบอก ค่อยๆ จนกระทั่งเร่งจังหวะ

..
..
..
..

“ อ้ะ...อื้อ เก่งมาก ซึงริ ”

เสียงผิวหนังกระแทกกันและกันยังคงดังต่อไป ถี่ขึ้นๆ และถี่ขึ้น มือหนาอยู่ไม่สุขจนต้องลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของร่างบางที่กำลังควบคุมจังหวะอยู่


“ อ้ะ....อ้ะ...พี่จียง ซึงริไม่ไหว แล้ว ”

“ อื้อ อีกนิดเดียว....ซึงริ อ้ะ....อื้อ....ซึงริ อย่างนั้นแหละ... ”

“ อื้ออ...อ้ะ...พี่...จียง ....อา~.. ”

“ อื้มมม อย่างนั้นแหละ ”

...
..
..
..
..
..


..

ภาพทุกอย่างดับไป พร้อมๆ กับการดิ้นขลุกขลักของผม เรียวแขนหนาที่มีรอยสักพาดอยู่กลางลำแขนกระชับอ้อมกอดที่เอวของผมแน่นขึ้น ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นช้าๆ จากความฝันที่ยังคงทำให้ใจผมเต้นแรงขึ้นมาก ลมเย็นๆ ของเครื่องปรับอากาศโชยมาต้องใบหน้าของผม ยิ่งทำให้รู้สึกหนาวแปลกๆ


....เมื่อกี้นี้ ฝันไปอย่างนั้นหรอ ให้ตายสิ เหมือนจริงชะมัด ...

ผมกระพริบตาปริบๆ สองสามครั้งเพื่อไล่ความงัวเงียนั้นออกไป ก่อนจะขยับตัวอีกครั้ง

“นอนไม่หลับหรอ”

“ป่าวฮะ เมื่อกี้ครึ่งหลับครึ่งตื่นเหมือนจะฝันอะไรสักอย่าง อีกอย่างนึง มันหนาวๆ ยังไงก็ไม่รู้น่ะฮะ”

“ฝันอะไรหืม อีกอย่าง พี่กอดแบบนี้แล้วยังหนาวอีกหรอ ซึงริ”

“ก็ผมหนาวนี่ฮะ พี่จียงกอดไม่แน่นเลย”

“พี่ว่าพี่กอดแน่นแล้วนะ หรือต้องทำอย่างอื่นด้วย ถึงจะหายหนาว หืมม”


..
..
..
..

..
..

The End.