[LFY]Awsome Time " G-ri"Temp-dae {EP3}

Title :: Awsome Time “ With u With me …..
Author :: zime_ii
Paring :: GD x VI “ TOP x DAE
Genre :: Romactic




{3rd-Ep-}





“ น้องเล็กจ๋า มาหาอะไรในครัวหรอจ้ะ พี่รอนานแล้วนะ ”
จียงที่ตามซึงริเข้ามาในครัว กำลังมองดูซึงริก้มๆ เงยๆ อยู่หน้าตู้เย็น กำลังหาของกินอีกแล้วล่ะสิเนี่ย



:33 จุ๊บบ

จียงขโมยจูบที่ข้างแก้มน้องเล็ก ร่างใหญ่โอบกอดร่างเล็กอยู่ด้านหลัง อืม หอมจัง กลิ่นตัวแบบนี้ หาที่ไหนก็ไม่มีเหมือนเลย

“ อ่ะ!!! นี่แน่ะ ชอบจังเลย เล่นทีเผลอเนี่ยพี่ ”
ซึงริรู้อยู่แล้วว่าต้องออกมาแบบนี้ เขาเลยเอาเค้กช็อคโกแลตที่อยู่ในมือ ป้ายปากพี่ลีดเดอร์เข้าอย่างจัง จียงก็ดูเหมือนจะโมโห มายั่วให้เกิดอารมณ์อีกแล้ว เดี๋ยวพ่อก็จับกดตรงนี้เลย

“ โหหห อร่อยอ่ะ เค้กที่ไหนเนี่ยซึงริ อร่อยมากเลย ” ใช่ขนมล่อลวงนี่แหละ เดี๋ยวก็หมดฤทธิ์

“ จริงอ่ะพี่ ผมยังไม่ได้ชิมเลย ” ทำหน้าตาออดอ้อน น่ารักไปไหนเนี่ยตัวเล็ก อารมณ์มันจะขึ้นอีกแล้วนะ อย่ามายั่วกันแบบนี้สิ

“ อ่ะๆ มาๆ เดี๋ยวพี่ป้อน อ่ำๆๆ ” แกล้งทำตักเค้กจะป้อนให้ ดูเหมือนน้องจะรู้ทันว่าแกล้ง เลยเบือนหน้าหนีซะงั้น คงคิดว่าจะแกล้งป้อน เสร็จแล้วเอาเข้าปากตัวเองแทนเหมือนทุกครั้งละสิ

“ ไม่เอาอ่ะ จะกินเอง ”

“ ทำไม รึว่าเดี๋ยวนี้มีคนอื่นป้อนแทนพี่ แอบมีเซเมะคนไหนอีก ”
โอ้ยยย เปล่าเลย อุเคะแค่ไม่อยากถูกแกล้งแค่นั้นเอง ชิ แกล้งอยู่ได้ ทำอย่างกับเราเป็นเคะแบ้วเหมือนพวกผู้หญิงแอ๊บๆ ทั่วไปงั้นหรอ เฮอะ

“ ไม่ต้องมามุกนี้เลยพี่ ผมไม่เล่นด้วยหรอก กินเค้กดีกว่า ” พูดจบก็หันไปให้ความสนใจกับเค้กต่อ
ตกลงนี่ไม่สนใจกันแล้วหรอ มักเน่ จียงนั่งมองน้องกินเค้กอย่างอร่อย โดยที่ไม่พูดอะไรกับเขาสักคำ

จะว่าไปก็พูดนะ แต่ก็มีแค่ ‘ อร่อยอ่ะ พี่จียง ตรงนี้ๆ โว้ ครีมล้วนๆ โอ้มีเชอร์รี่อีก อื้มมม อร่อยจัง ’

ให้ตายเถอะ เวลาจูบกันไม่เห็นเคยทำหน้าเคลิ้มขนาดนี้เลย ว้อยย อิจฉา หงุดหงิด
ไม่ต้องกินแล้วมักเน่ เค้กเนี่ย ไม่เห็นจะอร่อยเลย มันจะหวานกว่ารสปากพี่ได้ยังไง
จียงไม่รอช้ารีบแย่งเค้กตรงหน้าน้องออกมาทันที คนตัวเล็กเลยถูกแย่งทั้งเค้กก่อนโตที่วางอยู่ตรงหน้า กับเค้กคำเล็กที่กำลังจะเขาปาก



เอาแล้วไง…..



แม้แต่เค้กพี่แกยังหึงได้


“ พอเลย ไม่ต้องกินแล้ว ขึ้นไปเรียกทุกคนซ้อมดีกว่า เร็ว ”

“ โห ทำไมอ่าพี่ กำลังอร่อยเลยอ่ะ อีกอย่างวันนี้ไม่มีซ้อม พี่ลืมแล้วหรอ ” มักเน่รีบลุกขึ้นไปแย่งเค้กกลับทันที แต่คิดหรอว่าจะเป็นไปได้


ก็ตอนนี้เซเมะตรงหน้า เลือดความหึงมันกำลังพุ่งปี๊ด


“ เอามานี้เลยพี่ ”


“ ไม่ให้ ”

“ พี่จียง ” ทำหน้าดุแทบตาย เค้าจะกลัวไม๊น่ะแพนด้าเอ๊ยยย จียงยกจานเค้กขึ้นเหนือหัว ถอยหลังหนีน้องสุดชีวิต (เว่อร์)

“ พี่จียง อย่าเล่นแบบนี้เซ้ ” อ้ากก เค้าหงุดหงิดแล้วนะ เล่นอะไรก็ยอม แต่เล่นกับขนมสุดอร่อยแบบนี้ ไม่ย้อมมมม
ซึงริเดินรุกหน้าหาพี่ลีดเดอร์อย่างว่องไว จนหลังของจียงติดกลับตู้เย็น

“ พี่จียง เอาเค้กคืนมาน้า ” มีหรอจะให้ ยิ่งอยากได้ยิ่งไม่ให้ น้องเล็กกระโดดไปมาหน้าเขา ดูหน้าน้องเล็กสิ เดี๋ยวพ่อจะจับลงโทษซะให้เข็ด เดี๋ยวนี้เห็นเค้กดีกว่าเขาได้ไง

“ โอ๊ะ โอ ระวังซึงริ ” ซึงริกระโดดไปมาจนมือปัดเอาเค้กตกลงมาจนได้
.
,
,



แพละ………


เละ งานนี้เละ เละกันทั้งคู่


.
.


โฮกกกก หมวกใหม่ของป๋มมมมมมม -o-



อ้ากกกก หนีก่อนแล้ววว ต้องโดนพี่จียงฆ่าแน่ๆๆ - -*
(ฆ่าในที่นี้มีหลายกรณี ประมาณว่า จับปล้ำ เล่นแรงๆ แบบพวกซาร์ดิส เอาให้ลุกไม่ขึ้น เฮ้ยยยเว่อร์ไปแล้ว พี่จียงไม่ทำร้ายกันแบบนั้นหรอกน่า)


“ จะไปหน้ายยยยยย ”เห็นสายตาแบบนั้นแล้ว เอิ่ม ไม่อยากบอกว่ากลัว เป็นลูกผู้ชายต้องไม่กลัวอะไรทั้งนั้น
แต่นี่มังกรกำลังจะพ่นไฟ

แง แง แพนด้ากลัว ขอตัวไปหาแบมบูกินก่อนน้า ไม่ไม่ แพนด้าตัวนี้ไม่กินแบมบู แต่จะกินอมยิ้ม


“ แฮ่ๆๆๆๆ ” ยิ้มเข้าไว้ลูกพ่อ ยิ้มสู้มังกร เอ้ยยย ยิ้มสู้เสือ ซึงริทำท่าจะวิ่งหนี แต่ยังไงก็รู้ว่าหนีไม่เคยพ้นสักที มังกรตัวนี้ฤทธิ์เยอะ ฮือๆๆๆๆ

“ มานี่เลย ” โฮกกกกก ปล่อยป๋มม อย่าเอาผมไปแบบนี้ มีที่ไหนชายแบกชาย โอ้ยยถึงจะคบกันมาตั้งนานก็เถอะ ทุกครั้งที่โดนแบกขึ้นบ่าแบบนี้ มันมักจะมาพร้อมสัญญาณอันตรายเสมอ

“ พี่จียงคร้าบบบบ พี่จียง พี่จีย้งงงง ”






ซ่า~~~~~~~~

ร้อนจังวุ้ย

เสียงน้ำจากฝักบัวไหลเป็นจังหวะต่อเนื่อง น้ำอุ่นๆ กับอุณหภูมิในร่างกายที่กำลังเดือดพุ่ง เพราะบท ลงโทษเมื่อกี้ ทำไมพี่จียงถึงได้รุนแรงขนาดนั้น ร่างเปลือยเล็กกำลังนั่งกอดเข่าอยู่ในอ่างอาบน้ำ

เพราะว่าต้องอาบน้ำอีกรอบ เนื่องจากเค้กหล่นลงมาทับหัว เละกันทั้งคู่ทั้งน้องเล็ก กับหัวหน้าวง ซึ่งตอนนี้ ซึงริก็ได้แต่นั่งหน้าแดง เพราะคนที่บอกให้รอทิ้งท้ายไว้อย่างน่ากลัวว่า


“ อย่าไปไหนนะ เดี๋ยวพี่ไปเอาอุปกรณ์ก่อน ”

จะไปเอาอะไรมาเนี่ย รึว่าพี่จียงเป็นพวกโฮโมโรคจิต ชอบใช้อุปกรณ์ประกอบฉาก…อ้ากกไม่อยากคิด
แต่มันก็น่าคิดอยู่หรอก ถ้าไม่มีบทลงโทษก่อนหน้านี้


.
.
.
.


ซึงริถูกปล่อยให้ยืนในห้องน้ำส่วนตัวของจียง

“ จะให้ลงโทษยังไง ทำหมวกพี่เลอะแบบนี้ ” เสียงกระซิบข้างหู.. จียงกระซิบกระซาบ ก่อนบรรจงถอดผ้าพันคอสีชมพูของน้องออก หล่อแล้วยังทำหน้า…เอิ่มนั่นหน้าดุรึหน้าหื่นอ่ะพี่ ก็เมื่อเช้าเราพึ่งง…..

“ ไม่เอาอะไรทั้งนั้นอ่ะ ” ซึงริเบือนหน้าหนี

“ ได้ยังไงล่ะ เลอะทั้งคู่แบบนี้ ” เสียงกระซิบมันช่าง…โอ้ยยย…ไม่ไหวแล้ว ไม่เคยรู้สึกชินสักที ทั้งๆ ที่มีแบบนี้เกิดขึ้นแล้วก็หลายครั้ง

“ อาบน้ำด้วยกัน ” อ้ากกกก ไม่อาวววว ซึงริขอเถอะ อย่าเลยนะพี่ เห็นมั้ยทุกคนน บอกแล้ว หลังจากโดนมังกรแบกมักจะมีเรื่องที่คาดไม่ถึงตามมาแบบนี้เสมอ

“ แต่พี่.. ” ไม่มีเรี่ยวแรงจะปฎิเสธ ตั้งแต่คบกันมายังไม่เคยทำแบบนั้นด้วยกันเลย ซึงริดูเหมือนแทบจะยืนไม่ไหว เมื่อได้ยินคำชวนแบบนั้น สายตาของจียงเองก็ใช่ย่อย ตอนนี้อารมณ์คงฉุดไม่อยู่ เพราะมันขึ้นตั้งแต่เห็นน้องอยู่หน้าตู้เย็นแล้ว

“ แต่อะไร….หืมม ”
จียงพูดข้างหูน้องพร้อมๆ กับหอมฟอดใหญ่ข้างหลังหู จู่โจมจุดเพชรฆาตเลยล่ะกันตัวเล็ก ร่างใหญ่ไม่รอช้าเลื่อนริมฝีปากหนามาที่ข้างแก้ม ละเรื่อยยังจมูก ข้างซ้าย และข้างขวา จนละมาถึงริมฝีปากบางที่ตอนนี้แม้แต่พูดก็คงไม่มีเสียงเล็ดลอดออกมาแล้ว

ปากหนาสัมผัสปากบางเบาๆ อย่างยั่งเชิง ก่อนที่จะละริมฝีปากลงไปที่คอแทน ดูเหมือนร่างเล็กจะประหลาดใจเล็กน้อยที่อีกฝ่ายเปลี่ยนเป้าหมาย

ในที่สุดร่างเล็กก็ยืนไม่อยู่ มือทั้งสองโอบรอบคอร่างโปร่ง ริมฝีปากบางที่เคยถูกเปลี่ยนเป้าหมาย เข้าจู่โจมริมฝีปากหนาแทน
เมื่อสองริมฝีปากสัมผัสกัน ต่อให้อุกกาบาตตกลงมาเป็นพันลูก ก็คงไม่มีอะไรห้ามทัพได้แล้วตอนนี้


“ พี่จียง.. ”

“ อื้อออ… ” ร่างโปร่งถอนริมฝีปากออกช้าๆ ก่อนที่จะทับจูบลงไปอีกครั้ง ลิ้นที่สัมผัสกัน ทำให้น้องเล็กสั่นไหวจนร่างโปร่งรู้สึกได้ ไม่รู้ว่ากี่ครั้งที่กระจกบานใหญ่นั้นฉายภาพนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร่างเล็กรู้สึกขาดอากาศหายใจ จึงผละริมฝีปากออก เล่นจูบกันจนฟันขบกันแล้ว แบบนี้จะไหวได้ยังไง ร่างเล็กโผเข้ากอดร่างโปร่งอย่างหมดแรง จียงเลื่อนมือเข้าไปในเสื้อของน้อง ช่วยไม่ได้ หยุดตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้วแหละ ตอนแรกก็แค่จะจูบลงโทษ เล่นดึงดูดขนาดนี้ ใครจะไปทนไหว



กระจกฉายภาพรักนั้นต่อไป เหลือบมองตัวเอง กลายเป็นว่าไม่มีอะไรเหลืออยู่บนตัวแล้ว แถมยังมานั่งแหมะอยู่ในอ่างอาบน้ำอีก
รู้สึกหายใจไม่ทัน ใจเต้นแรง จะกี่ครั้งกันนะ จนกว่าจะรู้สึกชิน

“ มาแล้วคร้าบบบบ ” จียงก้มลงบอกน้องที่นั่งรออยู่

“ พี่จียง ตกใจหมด ” แล้วไปเอาอะไรมาเนี่ย คงไม่ใช่ของพวกนั้นนะ

“ นี่ไง สบู่ยี่ห้อดังของ’เมกาเลย พี่เพิ่งได้มา ” จะบ้าของแบรนด์เนมไปไหนเนี่ยพี่ จียงนั่งลงข้างหลังมักเน่ ตอนนี้มักเน่เลยอยู่สภาพคล้ายๆ นั่งตักจียง แต่นั่งกันอยู่ในอ่างอาบน้ำ ช่างเลือกสถานที่จริงๆ เลย

หลังจากที่จียงเทบับเบิ้ลบาทยี่ห้อดังลงอ่างเรียบร้อย จียงก็เอื้อมมือไปโอบเอวน้องเล็กไว้ เอาคอวางที่ไหล่อย่างผ่อนคลาย

“ อาบน้ำเฉยๆ นะพี่ ” ซึงริกวักเอาน้ำขึ้นมาราดๆ ตัว โดยปล่อยให้คนข้างหลังโอบอย่างสบาย

“ ทำไมอ่ะ ” ร่างโปร่งที่ตอนนี้กำลังสบายกับน้ำอุ่นๆ เอ๋ยถามข้างหูอย่างขัดใจ ไอน้ำที่ลอยขึ้นมาจากน้ำยิ่งสร้างบรรยากาศความโรแมนติกให้เค้าไม่น้อย มาบอกห้ามแบบนี้ไม่ยอมหรอก

“ ก็…. ” ก็อะไรล่ะ จะหาเหตุผลไหนมาอ้างดีคราวนี้

“ ก็..ก็มันไม่ไหวอ่ะ ” เอาว่ะตอบมันตรงๆ เงี้ยแหละ อุเคะที่ไหนจะกล้าตอบแบบชายอกสามศอกแบบนี้บ้าง เอิ่ม…สามศอกจริงๆนะ

“ ฮ่าๆๆ ก็ได้ ” คำตอบซื่อๆ ของน้องเล่นเอาจียงหัวเราะท้องแข็ง แต่ยังไงก็ทนกับความน่ารักไม่ไหว เลยหอมให้ไปอีกฟอดใหญ่

“ อื้ออ..อาบน้ำได้แล้ว อาบเสร็จแล้วผมจะไปนอนแล้ว พรุ่งนี้ต้องซ้อมไม่ใช่หรอครับ ”

“ อื้ออ..แต่ว่า..หอมจังเลยอ่า ”

“ พี่จียง ”

“ ขอหอมก่อน :33 ”

“ อื้ออพี่.. ”

“ ง่า หอมที่สุด ”

“ -////- ”

“ ห้อมม หอมมม คนไรเนี่ยย ”

“ -////- ”

กว่าจะอาบน้ำเสร็จ น้องเล็กเราก็โดนหอมไปหลายที หอมตรงนั้น หอมตรงนี้ เล่นเอาซึงริ แทบไม่ได้อาบน้ำ พออาบน้ำเสร็จก็เลยหลับสนิททันที


ยังกะเด็ก…นี่เราเลี้ยงต้อยรึไงเนี่ย…
เวลาหลับนี่น่ารักที่สุด….เพิ่งรู้ตัวนะเนี่ยว่ามีศรีภรรยาน่ารักขนาดนี้ พูดได้เต็มปากเลยนะว่าศรีภรรยา

อืมมม…เอาเป็นว่า อีซึงฮยอน …ควอนจียงคนนี้จะขอเป็นสามีที่ดีตลอดไป

สัญญา..ควอนจียงจะรักอีซึงฮยอนคนเดียวตลอดไป…

………….



---------------------------------------------------- TBC4th-ep-